Mijn naam is Tiziana Nori. Geboren eind december 1966 in het hart van ’s-Hertogenbosch.
Mijn moeder, een echte Bossche en mijn vader, een echte Italiaan. Van kleins af aan weet ik niet beter dan dat er mensen, van allerlei pluimage, bij ons over de vloer kwamen. Iedereen kon altijd mee-eten. De tafel was altijd groot genoeg en de maaltijd meer dan voldoende voor iedereen die aanschoof. Hier is de basis gelegd voor mijn gevoel van gastvrijheid.
Nadat het bedrijf, waarvoor mijn vader vanuit Italië naar Nederland was gekomen, stopte met hun werkzaamheden in Den Bosch, heeft hij van zijn passie zijn beroep gemaakt. Samen met mijn moeder heeft hij 25 jaar in Tilburg een Italiaans restaurant gehad. Ik ging naar de Hotelschool met het idee ooit het restaurant over te kunnen nemen.
Mijn broer, een mooie jongeman van 25, kon zijn leven hier op aarde niet vormgeven en hij stapte eruit. Iets daarna, was ík altijd moe, werd ‘ziek’ en werd ook beter. Weer iets later werd mijn echtgenoot en vader van mijn twee kinderen ‘ziek’. Hij werd niet beter, en stierf.
Deze gebeurtenissen hebben mijn kijk op leven, ziekte, dood opengetrokken. Ik ben workshops, cursussen, opleidingen gaan volgen om mijn honger naar kennis rond complementaire gezondheidszorg, energetisch werk en ‘leven’ na de dood te stillen. De mooiste ‘opleiding’ hierin waren de 11 jaar dat ik bij Pleïade in Tilburg gewerkt heb. Een inspiratie winkel in bewust en natuurlijk leven.
Kwamen er vroeger bij ons thuis mensen van verschillende pluimage over de vloer, bij Pleiade breidde deze kleur aan mensen zich in veelvoud uit. De meest mooie, bijzondere mensen heb ik daar mogen ontmoeten. Ieder met een verhaal wat ze wilden delen. Hier heb ik geleerd om de mens achter het verhaal te leren zien. Hoe ieder op zijn eigen wijze naar de wereld kijkt, omgaat met wat zij tegenkomen en zich staande houdt in de hectiek van alle dag.
Ieder met eigen valkuilen, noden en behoeften. Allemaal op zoek naar balans, harmonie, rust. Pleïade is nog steeds een zeer bijzondere plek en ik hoop dat er zo meer van zijn in Nederland en daarbuiten.
Toen ik besloot naar Zierikzee te verhuizen en mij afvroeg wat ik daar dan kon gaan doen, was één ding zeker: ik wil de wereld een beetje mooier maken en al deze mensen daarin, in mijn hart, meedragen. Een plek waar ieder mag zijn wie hij of zij is en waar niets verwacht wordt.
Ik ben je Gastvrouw en ontvang je in mijn Herberg samen met Otis en Toots (mijn twee honden).