Weids, vrij, open, authentiek, vriendelijk, verrassend, zijn kwaliteiten die bij mij meteen resoneren als ik aan Schouwen-Duiveland denk.
Het is een eiland waar de kustlijn (+/-17km) nog bestaat uit bos, duinen en strand. Waar je ook op warme zomerse dagen ruimte en leegtes hebt op het strand. De dorpen stralen authenticiteit uit. De meeste dorpskernen bestaan uit een eenvoudige kerk in het midden met daaromheen in cirkelvorm de huizen, soms zelfs met een heuse 'gracht'. De velden en enkele doorgaande wegen verbinden de dorpen.
Er zijn natuurgebieden, kastelen, torens en musea te bezoeken, vele vogels te spotten en ook zeehonden en bruinvissen. Zierikzee is de grootste en tevens hoofdstad van Schouwen-Duiveland. Wat maakt dat je je zo op je gemak en thuis voelt op een plek waar je niet eerder geweest bent, waar je overprikkeld brein weer rust ervaart? In mijn geval dus Zierikzee. Mijn beleving is dat een plek een aantrekking op je heeft wanneer je beide dezelfde trilling hebt, op dezelfde frequentie zit. Dat de kern van die plek overeenkomt met jouw kern.
Zierikzee is een oude havenstad. Van oudsher is er veel beweging geweest, veel mensen in en uit, handel gedreven en kennis gemaakt met nieuwe gebruiken en culturen. Hierdoor bezit de stad een openheid en zekere nieuwsgierigheid naar ‘de ander’. Het is een stad met (stadse) voordelen zonder (stadse) anonimiteit. Het heeft een oud, goed verzorgd centrum, binnen de oude vestigingsmuren.
Veel pittoreske straatjes, huizen, pleintjes. Mooie winkels, gezellige terrasjes, heerlijke restaurants voor ieder eetpatroon en ieders beurs. Een gezellige Nieuwe Haven, maar ook een Museum Haven. Een schitterend filmhuis met een zeer uiteenlopende programmering en de Nieuwe Kerk die als theater dienst doet. Dit alles zeer makkelijk te voet bereikbaar en overzichtelijk. Hierin herken ik mezelf als mens. In beweging, open, nieuwsgierig naar de ander. Overzichtelijk, helder, duidelijk, verzorgd.